Twee dagen voor de bevrijding waren we met vier families bij zijn broer Hendrik. Één kilometer bij ons vandaan van de Hoofdweg de Oldenzaalsestraat daar stond het vol met Duits wapengeweld, al weken. Het eten was op bij oom Hendrik. Bij ons in de kelder was nog wel wat. Pa ging op zijn oude fiets met tassen naar huis. Wielen met waterslangen, de gewone banden waren er niet meer. Op de terugweg, langs de Sloetsweg en restaurant, 't Rot, dat vol Duitsers zat en 2 dagen later door de Engelse brandkanonnen in de fik gestoken werd. Ze schoten meerdere kogels door zijn fietswielen, zei mijn moeder. Hij zelf heeft dat nooit verteld. Ze hadden hem ook dood kunnen schieten. Er waren gelukkig dus ook nog goede Duitse soldaten. Hij ligt samen met mijn moeder sinds, 1979 op de begraafplaats aan de Deurningenstraat in Hengelo. Vaak zeg ik ze even dag.
Reactie plaatsen
Reacties